داروهای رایج در درمان الکلیسم

در درمان الکلیسم سه داروی رایج وجود دارد که به اختصار توضیح داده میشود:

۱-دی سولفیرام:دی سولفیرام برای درمان کمکی ترک وابستگی به الکل استفاده می شود. دی سولفیرام بطور غیرقابل برگشت آنزیم آلدئید دهیدروژناز را مهار کرده متعاقبا در صورت مصرف الکل استالدئید در بدن تجمع یافته و اثرات ناخوشایند برای مصرف کننده درپی خواهد داشت.

۲-نالتروکسان: نالتروکسان به عنوان داروی کمکی برای درمان معتادانی به کار می‌رود که به تریاک اعتیاد دارند. همچنین در درمان اعتیاد به الکل مصرف می‌شود. نالتروکسان در واقع عملکردی آنتاگونیستی دارد.آنتاگونیست‌های گیرنده‌های اپیوئیدی معمولاً در مطالعات پیش بالینی برای تعیین چرایی یک پاسخ خاص که توسط سیستم اپیوئیدی اندوژن میانجی گری می‌شود مورد استفاده قرار میگیرند. این داروها همچنین برای از بین بردن اثرات مصرف بیش از حد مواد مخدر مورد استفاده قرار می¬گیرند. نالوکسان شایع‌ترین آنتاگونیست مورد استفاده است، که در یک شیوه ی رقابتی به گیرنده‌های اپیوئیدی μ متصل می‌شود. (Kobylecki et al., 1982)

۳-کامپرال : این دارو با نام ژنریک آکامپروسات در دسترس می باشد

تصور می شود که Acamprosate سیگنال شیمیایی را در مغز تثبیت می کند که در زمان ترک الکل مختل می شود.  در صورت استفاده به تنهایی ، اکامپروسات در اکثر افراد نمی تواند درمانی مؤثر برای الکلیسم باشد ؛ مطالعات نشان داده اند که acamprosate  در کنار حمایت های روانی- اجتماعی به بهترین وجه عمل می کند زیرا باعث کاهش مصرف الکل و همچنین پرهیز کامل می شود. 

 عوارض جانبی جدی کامپرال شامل واکنش های آلرژیک ، ضربان قلب غیر طبیعی وکم یا زیاد شدن فشار خون  است ، و عوارض جانبی با شیوع کمتر شامل سردرد ، بی خوابی و ناتوانی جنسی هستند.  اسهال شایعترین عارضه جانبی است.  Acamprosate نباید توسط افرادی که مشکلات کلیوی دارند و یا آلرژی به آن دارند مصرف شود